جنگ همواره با خونریزی همراه بوده است. در جنگ ها، سلاح ها به کار گرفته می شود تا جان دشمن گرفته شود و یا اعضای مهم او بریده و از کار بیافتد تا امکان مبارزه و همآوردی نداشته باشد.
هر چند که امروزه در کنار جنگ های مسلحانه، جنگ ها و حملات آفندی غیر مسلحانه نیز شکل گرفته است و به نظر می رسد که خونی ریخته نمی شود ولی اگر به کف خیابان ها و پیاده روها نگاهی بیاندازیم به سادگی در می یابیم که چقدر خون های انسان های بی گناه و مقاصد انسانی به دست یاران و اولیای شیطان تباه می شود.
زمانی آفندها و پدافندهای عامل و مسلحانه، آرامش و آسایش انسان ها را سلب می کرد و به مردمان اجازه نمی داد تا به هدف آفرینش توجه یابند و در مسیر کمالی حرکت کنند. زمانی ابلیس و یاران شیاطینی اش به وسوسه ای حسودان و کافران را به قتل برادر می کشاند(مائده، آیات 29 تا 31) و این گونه گمان خویش را به واقعیت تبدیل می کرد و با تزیین و تبلیس و تحلیف دروغین، انسان را از عبودیت کمالی دور می ساخت و به بردگی و بندگی خود می خواند و هلاکت خلیفه الهی را رقم می زد و خون بی گناهان می ریخت؛ اکنون، با بهره گیری از شیوه های آفندهای غیرعامل، خون های مردمان را به هدر می دهد.
شیاطین از جن و انسان، در خدمت ابلیس در جنگ های نرم بر آن هستند تا بر افکار و اذهان و قلوب مردمان حکومت کنند و اینان را به بردگی بلکه بندگی خویش در آورند. در این جاست که از همه شیوه های کثیف در جنگ نرم بهره می برند و بی بصیرتان را به خیابان می کشانند و به عنوان جامعه مدنی، نافرمانی مدنی، آزادی، صلح و عدالت جنسیتی و مانند آن نوکران بی جیره و مواجب برای خود می سازند.
هوشیاری اهل ایمان و بصیرت و دانش برخاسته از تقوای ایشان(بقره، آیه 282؛ انفال، آیه 29) می طلبد تا در اندیشه آفند و پدافند غیر عامل در کنار آفند و پدافند عامل باشند. به این معنا که سازوکارهای حمله و دفاع غیر مسلحانه در جنگ نرم را در کنار سازوکارهای حمله و دفاع در جنگ های مسلحانه و سخت را در اختیار داشته باشند.
اگر دشمن در جبهه نظامی فعالانه وارد شده و همه نیروهای مادی و انسانی را گرد آورده است؛ ما به حتی به عنوان یک روش دفاعی و بازدارنده و هراس افکنانه می بایست ابزارها و تجهیزات و منابع انسانی کارآزموده و تکاور را در اختیار داشته باشیم تا بتوانیم آفند و پدافند عامل و مسلحانه دشمن شکنی را به کار گیریم.(انفال، آیه 60)
در کنار این در جبهه های جنگ نرم نیز می بایست آفند و پدافند غیر عامل و غیر مسلحانه ما نیز همیشه فعال باشد و اجازه ندهیم تا دشمن از طریق اختفا و استتار و پوشش و فریب در میان امت نفوذ کرده و افکار و اندیشه های باطل خود را القا و اجرا کند و با بهره گیری از منافقان و سست ایمان ها به مقاصد خودش برسد.
اگر دشمن با شعارهای فریبنده آزادی، رشد و بالندگی یا هر عنوان کمالی دیگر وارد می شود تا مردم را به خوردن از درخت ممنوع دعوت کند و با جامه ای به ظاهر سپید روشن و با عنوان دلسوزی و مهربانی هنجارشکنی را به عنوان ابزار رسیدن به هنجار معرفی نماید، می بایست هوشیار بود و در دامی قرار نگرفت که حضرت آدم(ع) قرار گرفت و بدبخت شد و به شقاوت افتاد.(طه، آیات 117 تا 121)
آفند و پدافند غیر عامل به امت اسلام کمک می کند تا اجازه ندهد تا شیطان و اولیای اش در خیابان ها مردم را به بندگی خود دعوت کنند و به شعار آزادی ایشان را به بردگی و بندگی کشاند. ایجاد حساسیت در امت و افزایش سطح هوشیاری ایشان از طریق آموزش های آفندی و پدافندی غیر عامل، به امت این امکان را می دهد تا به سادگی حیله ها و نیرنگ های دشمن را که در پشت شعارهایی چون صلح، آزادی، جامعه مدنی، استتار شده اند، شناسایی کنند و حق را در آمیزه ای از دروغ باطل بشناسد(انفال، آیه 29) و راه خویش را در میان فتنه ها و متشابهات بنیادهای شیطانی بیابند و به جای سراب، در پی باران واقعی بروند و خون های آبی و کبود شیاطین(طه، آیه 102) را در کف خیابان ها بریزند تا خون های سرخ انسان هم چنان در رگهای به جوش و خروش باشد و به سوی کمال واقعی جان در کالبدها جاری و ساری نماید.
آگاهی بخشی در زمانی که دشمنان فریب، جامه دوستان بر تن کرده اند بسیار مهم و اساسی است تا ضمن افزایش آسیب پذیری جامعه، ارتقای درک فلسفه آفرینش و حکمت خلافت انسانی، هر گونه تهدیدات و اقدامات شیاطین را خنثی سازند. در این میان نقش رسانه ها برای مقابله با افکارسازی، نظرسازی به جای نظرسنجی و آگاهی بخشی به جای جهل مرکب سازی خیلی مهم تر است؛ زیرا خون های آبی شیاطین با آن چشمان آبی(طه، آیه 102)، تنها با ایمان و تقوا و علم الهی و نوری شدنی است.